Mieczysław Kwieciński, urodzony 2 czerwca 1893 roku w Miechowie, jest postacią wzbudzającą szacunek i pamięć w historii Polski. Poległ 23 maja 1915 roku w Przepiórowie, a jego życie stanowi przykład heroizmu i poświęcenia.
Był on porucznikiem w Legionach Polskich, a jego służba była uhonorowana Orderem Virtuti Militari, co czyni go jednym z wielu bohaterów, którzy z narażeniem życia walczyli o wolność swojego kraju.
Życiorys
Mieczysław Kwieciński przyszedł na świat w rodzinie Mateusza, który był urzędnikiem, i Weroniki, z domu Klatt. W 1911 roku ukończył średnią szkołę handlową w Kielcach, a następnie rozpoczął studia na wydziale chemii na uniwersytecie w Liège. Właśnie tam wstąpił w struktury Związku Walki Czynnej oraz Związku Strzeleckiego. Ukończył kurs oficerski zorganizowany dla członków tychże Związków.
W 1913 roku objął szefostwo szkoły podoficerskiej wspólnie z Aleksandrem Myszkowskim, który również stał się późniejszym oficerem Legionów. W maju tego samego roku zaprezentował efekty swojej pracy komendantowi Związku, Józefowi Piłsudskiemu. Po wybuchu I wojny światowej zgłosił się do służby, a od sierpnia 1914 roku dowodził IV plutonem 13 kompanii strzeleckiej. 9 października 1914 roku został mianowany podporucznikiem.
Po reorganizacji wojsk, wstąpił do I Brygady i walczył w Legionach Polskich, gdzie objął dowództwo nad plutonem w 3 kompanii II batalionu 5 pułku piechoty. Od 1 stycznia 1915 roku był awansowany do rangi porucznika, a następnie objął dowództwo 4 kompanii II batalionu 5 pp. Wziął czynny udział w bitwach pod Konarami oraz Przepiórowem, gdzie dał się poznać jako odważny i bohater przynależący do swoich żołnierzy.
Mieczysław poległ w drugiej z wymienionych bitew, prowadząc swoją kompanię do zaciętego kontrataku na bagnety. Niestety, nie zdążył założyć rodziny. W 1916 roku jego szczątki zostały ekshumowane i przeniesione na cmentarz parafialny w Iwanowicach, niedaleko Słomnik. Uroczystości pogrzebowe miały miejsce przez dwa dni: 4 i 5 maja 1916 roku, w różnych lokalizacjach na ziemi miechowskiej.
Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, który przyznano mu dekretem Wodza Naczelnego, marszałka Józefa Piłsudskiego, oznaczonym numerem L.12845 z 17 maja 1922 roku. Odznaczenie to zostało opublikowane w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z dnia 6 stycznia 1923 roku.
Ordery i odznaczenia
Oto lista wyróżnień i odznaczeń przyznanych Mieczysławowi Kwiecińskiemu:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 6482),
- Krzyż Niepodległości,
- Znak oficerski „Parasol”.
Przypisy
- Marek Gałęzowski, Kwieciński Mieczysław [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019, s. 162.
- Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 2 z 06.01.1923 r., s. 20.
- Manifestacyjny pogrzeb Legionisty. „Nowości Illustrowane”. Nr 23, 03.06.1916 r., s. 9.
- Polak (red.) 1991, s. 85.
- Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Wiktor Kwapiński | Marcin Dudziński | Paweł Kosieradzki | Zbigniew Regucki | Jan Łazarczyk | Dariusz Tabor | Eugeniusz Wołkowicz | Władysław Wścieklica | Władysław KosieradzkiOceń: Mieczysław Kwieciński