Paweł Kosieradzki, urodzony 3 lutego 1903 roku w Miechowie, to postać, która na stałe wpisała się w polską historię nauki. Zmarł 24 lutego 1994 roku, pozostawiając po sobie znaczący dorobek.
Był on wysoko cenionym profesorem nauk technicznych, którego dokonania są dowodem na jego zaangażowanie w rozwój tej dziedziny w Polsce. Jego prace oraz badania miały ogromny wpływ na kształtowanie się współczesnej techniki w naszym kraju.
Życiorys
Paweł Kosieradzki rozpoczął swoją edukację w gimnazjum w Kielcach, które ukończył w 1922 roku, a następnie zdobył dyplom na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W roku 1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, co miało istotny wpływ na jego późniejsze życie oraz karierę.
W latach 1929–1939 pracował w Fabryce Karabinów w Warszawie, gdzie odegrał kluczową rolę. Działał tam jako organizator Wydziału Obróbki Termicznej i Wykończenia, a jego aktywność koncentrowała się na produkcji broni maszynowej. Ponadto, był kierownikiem produkcji maszyn do pisania FK i znacząco przyczynił się do uruchomienia technologii niklowania, stanowiąc jeden z pierwszych zakładów zajmujących się tym procesem w Europie.
W latach 1936-1937 pełnił funkcję szefa ruchu w Fabryce Karabinów, a następnie, od 1937 roku, objął stanowisko szefa produkcji oraz wicedyrektora. Paweł Kosieradzki w latach 1929–1934 również opracował innowacyjną metodę kąpieli cyjanowych, mającą na celu hartowanie stali oraz zabezpieczanie jej przed korozją.
Jednym z jego największych osiągnięć było opracowanie szczegółowego planu Centralnego Okręgu Przemysłowego we współpracy z bratem Władysławem Kosieradzkim oraz wicepremierem Eugeniuszem Kwiatkowskim. Praca ta zapewniła mu uznanie oraz w 1937 roku przyznanie Złotego Krzyża Zasługi.
W 1939 roku, po ewakuacji Fabryki Karabinów, zdecydował się na opuszczenie zakładu. W czasie II wojny światowej prowadził Biuro Techniczno-Handlowe oraz pracował jako nauczyciel w Szkole Rzemieślniczej w Warszawie.
Po zakończeniu wojny, Paweł Kosieradzki kontynuował działalność dydaktyczną, publicystyczną oraz doradczą. Jako jeden z redaktorów „Przeglądu Mechanicznego” oraz „Mechanika”, a także współautor „Małego Poradnika Mechanika”, przyczynił się do rozwoju edukacji technicznej w Polsce.
W 1957 roku objął funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowych w Instytucie Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie. Już dwa lata później otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1963–1974 zarządzał pracami wszystkich zakładów tego instytutu, a w 1974 roku awansował na profesora zwyczajnego.
W 1992 roku Paweł Kosieradzki został odznaczony Krzyżem za udział w Wojnie 1918–1921 i awansowany do stopnia podporucznika Wojska Polskiego. Po jego śmierci, spoczął na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 32-2-7/8.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: PAWEŁ KOSIERADZKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 02.12.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Zbigniew Regucki | Jan Łazarczyk | Dariusz Tabor | Eugeniusz Wołkowicz | Władysław Wścieklica | Władysław Kosieradzki | Mieczysław Kwieciński | Wiktor Kwapiński | Marcin DudzińskiOceń: Paweł Kosieradzki